امشب امتداد آسمان به ایستگاه کعبه می‌رسد و پرتو نور ستارگان این بار از زمین به آسمان، می‌بارد چون جلوه زیبای عدالت، در مأمن کعبه، رخ نما خواهد شد.

از همین روست که ملائکه گرد کعبه آمده و در طواف، صف کشیده‌اند تا شاهد پرتوافشانی گنجینه نور از دامان فاطمه بنت اسد، میهمان ویژه خدا باشند.

و حال از طنین صدای یک نوزاد، کعبه به شعف می‌رسد و هلهله شادی فرشتگان از وسعت نور چشمانش، جهان را به شور و شعور فرا می‌خواند.

صدا، صدای کودکی از درون کعبه است که منادی رحمانیت خدا بر خلق شده و آمده تا رحمت را تعبیر و تجلی عینی ببخشد و عدل در برابر عدالتش سر تعظیم فرود آورد.

«علی» است و اعلی مرتبه در معنای واقعی هیبت نام «پدر»؛ پدری برای یتیمان و پدری برای همه عالم؛ آمده تا در سایه مهر و حضورش جهانی را به سعادت برساند و صلابت را برای اهل زمین به یادگار بگذارد.

پیامبر اکرم (ص): «آری؛ علی علیه‌السلام است، کسی که نگاه کردن به سیمایش، عبادت است.» [1]

او، علی آل محمد(ص) است که کعبه صدف گوهر وجودش گشته و مظلومان و یتیمان را از مروارید ناب حضورش به باور، خواهد رساند.

کسی که پیامبر اکرم(ص) در موردش فرمود:« سرلوحه پرونده هر مومن(در روز قیامت) دوستی و محبت علی بن ابی طالب علیه‌السلام است» [2]

و چه زیباست تلاقی نام زیبای او با حرمت واژه‌ای به وسعت نام «پدر» ؛ از همین روست که این واژه وامدار از دست‌گیری و یتیم نوازی مولود کعبه است.

«پدر» ؛ عظیم‌ترین و با صلابت‌ترین وجود ممکن در عالم است که در سایه سار حضورش می‌توان آرامش را چشید و امنیت را به زیبایی، مجسم نمود.

شخصیتی که رسول خدا در منزلت او فرمود:«خشنودی خدا در خشنودی پدر است و ناخشنودی خدا در ناخشنودی پدر.» [3]

پدر تکیه‌گاهی است که عشق، از خطوط پیشانی‌اش و مهر، از ترک دست‌های پینه بسته‌اش جلوه‌گر می‌شود و در نگاه پر از امیدش به باور می‌رسد.

براستی که او تندیس صبر و شکیبایی برای بارور شدن نهال فرزندان است.

میلاد سراسر مهر مولای متقیان علی علیه‌السلام و روز پدر بر همه عاشقان تبریک و تهنیت باد