《شعبان》درخت پر بار سلاله محمد (ص)است
پنجره دل بگشا که نسیم شعبان با نگاه رحمت خدا وزیدن گرفته تا غبار از دل عاشقان بزداید و با نام رسول مهربانی مزید جشن و سرور دوباره‌ای بر سجاده عشق مسلمین باشد.
ماهی که «روزه‌اش» به فرموده امیرالمومنین علی علیه السلام: «روزه ماه شعبان، وسواس دل و پريشانىهاى جان را از بين مى‌برد.»[1]
شعبان درخت پرباری است که در آغازش از میوه ولادت فرزندان حضرت علی(ع) حسین و ابوالفضل و سجاد علیهم السلام به بار نشسته و در نیمه راه مزین به حضور قدوم قائم آل محمد علیهم السلام، خواهد شد.
از همین روست که «شعبان» شاه بیت ایام الله در تقویم دل عاشقان است برای فصل عاشقی با معبود….
روزهایش برات قرب به پیشگاه خداوند را می‌دهد و شب‌هایش نوید عفو و بخشش رحمانی حضرت دوست.
ماهی که صلابت از نام پیامبر مهر و مهربانی گرفته و اعتبار از وجود سلاله پاک ایشان؛ همانطور که فرمودند: «شعبان ماه من و رمضان ماه خداوند است. هر كه ماه مرا روزه بدارد، روز قيامت شفيع او خواهم بود.»[2]
و حال عطر شعبان بر سجاده عشق مسلمین نشسته و شمیم رحمتش بر هوای روزگارمان گسترده شده، ماهی که با حلولش، آمرزش و استجابت را به ارمغان آورده است.
شعبان ماه استجابت و آمرزش است، همانگونه که رضای مرضیه دعا فرمودند: «خداوندا؛ اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته ما را نیامرزیده‌ای در این مابقی‌اش، ما را مورد آمرزش قرار بده.»[3]
سلام بر شعبان و اعیاد مبارکش
سلام بر حسین و علمدارش
سلام بر سجاد و سجاده پر از عشقش
سلام بر نیمه شعبان و ظهور قائمش
حلول ماه رسول خدا، ماه شادی آل الله بر عاشقان مبارک باد
